Bucket list

Makkinga komt er weer aan! Struinen door de straten en landelijke weggetjes vol met brocante. Vorig jaar waren mijn armen en de auto vol. Een aantal spullen heb ik helaas niet kunnen kopen maar ik verwacht ze alsnog te scoren met de aankomende trip. Zinken teilen, emaille emmers met witte letters groente of aardappelen erop, lampetkan, houten wasrek en eetkamerstoelen zijn wensen. De emaille emmers of teilen zijn zo handig voor eigenlijk alles. Groente, fruit, wasknijpers, tennisballen, knikkers, stoepkrijt en ga zo maar door. Buckets staan dus bovenaan mijn lijst. Grijze, groene, blauwe, witte emmers. De rode zijn mooi maar vallen hier teveel buiten het kleurenpalet. De kerstboom heeft het komende jaar dan tevens een mooie bak. Die plastic bakken zijn zo afzichtelijk. De veel te hoog geprijsde buxus zou er niet in misstaan hier op het terras. Het erge is: mijn lijst wordt na het Friese brocante bezoekje meestal niet korter maar langer......

Het kritieke deurpunt

Iedere dag kom je tal van keren door deuren. Lelijke, mooie, grote, kleine, statige, glazen en van die geheimzinnige, waarvan je wilt weten wat er achter zit. Bij een boerderij denk ik gelijk aan die deuren die half open kunnen. Zo mooi. Of het nou prachtig staat in onze nieuwbouwwoning weet ik niet maar dat valt uit te proberen. In onze vorige woning zaten overal paneeldeuren. Paneeldeuren zie ik overal terug in kasten en tafels of  los tegen de muur met haken erin voor de handdoeken in de badkamer.

Hoe vaak mensen in winkels of gebouwen duwen tegen een deur, terwijl er met grote letters trekken op staat. Ja, ja, dit is mij tevens vaak overkomen. Vooral op school komt de zin " het kritieke deurpunt" bovendrijven. Het moment dat je de deur gepasseerd bent en je ziet iemand achter je aankomen. Hou je nog wel de deur vast voor de volgende of niet?  En draaideuren zijn af en toe een ergernis voor velen wanneer iemand gaat duwen terwijl hij automatisch draait. De stagnatie volgt en hierop rijmt weer zo mooi irritatie! 

Alle deuren van de vijftien plekken waar ik heb gewoond hebben een betekenis maar de mooiste deur was aan het Schuitendiep in Groningen. Een prachtige grote hoge donkergroene deur waarachter  veel mensen plus 9 katten woonden en huishielden. Die mat heeft vaak een sopje gezien. bleeeegh.  Als je voor zo'n mooie deur staat hoort hier een mooie bel bij. Deze hing er ook! Niets erger dan een prachtige deur met zo'n irritante kantoor-dril-bel ernaast.

Afgezien van alle ergernissen over deuren, geven deuren je een veilig en huiselijk gevoel. Hier een aantal mooie!

Orde in de chaos

Hoe groot of klein je huis ook is, een plekje voor je administratie is aantrekkelijk, handig, misschien wel noodzakelijk. Laatst heb ik een prachtige lamp gewonnen op Facebook door mijn "dit ruim ik later wel op plekje" te fotograferen en in te sturen. Dit plekje, een oude emaille broodtrommel, is niet wat je zegt een goede plek voor je administratie. Bij een werkplek denk je aan sorteerbakjes, pennen en natuurlijk overzichtelijke mappen die op alfabetische volgorde staan. We hebben het geluk in huis dat er een kamer over is, wat we het kantoortje noemen. Inmiddels stonden de kasten vol met speelgoed en het looppad naar de computer werd ingenomen door de spullen die met Koningsdag verkocht gaan worden. Vandaag maar eens orde in de chaos geschept. De vloer is leeg, het speelgoed verdeeld over de kinderkamers en zolder. Het kantoortje is vanaf heden weer in gebruik. Het wordt hoog tijd het eens een beetje op te leuken hier want het is er knap ongezellig. Misschien foto's aan de muur, mooie opbergdozen in de kast, blikken doosje voor de pennen? Weckpotten voor de nietjes, punaises en gummetjes zijn geen overbodige luxe. Kleurtje op de muur? Leuk project voor de komende drie weken waarin ik een paar extra dagen vrij ben. Eerst maar eens op Pinterest kijken om de ideeënbus vol te krijgen.

Hagelwit

Sinds het moment dat ik naar de middelbare school ging , kwam ik iedere dag twee keer over de Rijksstraatweg in Haren. Al mijn vriendinnen en ikzelf hadden een favoriet huis aan deze weg. Hoe je het ook wendt of keert, het blijven stuk voor stuk prachtige woningen om bij weg te dromen. In de loop der jaren is de nummer 1 nogal eens veranderd. Vroeger had ik een andere smaak misschien, of vond ik andere elementen aan een woning belangrijk. Momenteel heb ik een favoriete woning en dit is eigenlijk ontstaan door een wasrek. Ik heb de woning weleens aangewezen aan de kinderen en die zeiden alleen maar: "hier kan je toch helemaal niet leuk fietsen". Ieder zijn voorkeuren en wensen! De mooiste periode van het jaar komt er weer aan. De lente is de mooiste tijd om van de Hereweg, Verlengde Hereweg, Rijksstraatweg Haren, naar Rijksstraatweg Glimmen te fietsen. Toen Onno nog heel klein was wilde hij in de middag nooit slapen. Dagenlang heb ik deze route gereden waarbij hij direct de oogjes sloot bij het kabbelende geluid van de motor. Op de rotonde bij Eelde de Punt weer terug.
Maar dat huis: het heeft prachtige balkons aan de voorkant, een veranda!!! en er staat een wit brocante wasrek op het balkon van de eerste verdieping. Er hangen hagelwitte lakens op in de lente en zomer. Zo'n rek moet er komen hier. Ze hebben bij Maurice in Haren een prachtige staan en bij Salmagundi in Groningen. Een vriendin van mij die van Zuidwolde naar Eelde is verhuisd had er een, een supergrote waar hier helaas geen ruimte voor zou zijn, in de tuin staan. Binnenkort eens kijken of deze in Eelde inmiddels uit de schuur is gehaald. Functie? Eigenlijk niet eens nodig. Gewoon om naar te kijken al prachtig. Enne...mocht je er langs rijden...nummer 19...