Souterrain

Aangezien ik al bijna mijn hele leven in mijn geboortestad woon, heb ik nooit de behoefte gevoeld bij een studentenvereniging te gaan. Een goede vriendin zat er wel bij en zo kwam het dat we op maandag met een klein groepje van haar jaarclub gingen eten. Dit gebeurde iedere keer bij een van ons. Wat erg leuk was waren de etentjes aan de Turfsingel in het souterrain van mijn vriendin. Ze studeerde rechten en de kunstgeschiedenis lonkte. Leuk om te horen dat ze er vorig jaar alsnog opnieuw mee begonnen is. De sfeer van de avonden daar deden me denken aan de televisieserie Bij nader inzien met Porgy Franssen. Ze had veel kunst voor ons doen in die tijd aan de muur. Klassieke cd's met uiteraard ons beider favoriet Pachelbel en dit kwam samen met wijntjes, discussies, onzin en eigenlijk tachtig procent van de maandagen chili con carne met mais en geraspte kaas. Ongelooflijk hoe vaak ik in die tijd met een theelepel heb gegeten. We hadden bijna allemaal niet genoeg bestek en geld ervoor over al helemaal niet.

Prachtige kandelaars had ze op de schoorsteenmantel staan naast de prachtige tekening van Jordens. Een tijd later kreeg ik drie van deze kandelaars van haar. Hierdoor heb ik gemerkt dat wanneer ik ze neerzet en de kaarsen aansteek, weer even terug ben in het souterrain. Precies hetzelfde wat je met geuren en muziek kunt hebben is het met spullen net zo dat je weer in een herinnering stapt. Zo leuk! Goede 30 april voor ieder met zon!