Tot mijn17e heb ik in een drive-in woning gewoond waardoor het voor de rest vd straat niet mogelijk was naar binnen te kijken. Mocht je een verrekijker in de hand nemen dan was de keuken misschien wel te zien maar er was ontzettend veel privacy. Als ik door een wijk loop, kijk ik altijd overal naar binnen. Niet om de mensen te zien maar even kijken hoe het huis is ingericht of ingedeeld. Vooral in een wijk in Leeuwarden waar ik een tijdje geleden liep met een vriendin, kon dit goed. Prachtige jaren dertig woningen. Glas in lood, diepe woningen, hoge ramen. Wat ik al eens eerder in mijn blog heb aangegeven is Funda ideaal om te gluren. Dan merk je dat bij veel woningen het gras absoluut niet groener is. Negen van de tien keer ziet de woning er van buiten prachtig uit, ruim, maar dat zit er zo'n waardeloos klein keukentje in. Of de indeling is heel hokkerig en onhandig. Daar kunnen we best doorheen kijken hoor maar dat willen we niet! In de straat waar we nu wonen is het extra leuk om binnen te kijken aangezien de indeling van de muren zo op elkaar lijkt, dat je goede ideeën wel kunt zien maar ook in je eigen woning toe kunt passen. Daarbij de vraag van mijn man: waarom verandering nodig? Waarom nieuwe ideeën, waarom anders? Ja schat, dat heet een hobby. Ik ga niet twee avonden in de week plus de zondag naar het hockeyveld maar ik schuif er een eind op los! Ik moet ineens denken aan iemand met de bijnaam
Schuif op onze hockeyclub. En Konijn, zo noemden we Arjen. Als ik hem tegen kom zeg ik denk ik gelijk weer: hé Konijn! Mijn bijnamen, ver voor het hockeyveld, kwamen niet verder dan Mimi en Miertje papiertje. Dit Miertje gaat zo eens lekker verder gluren op Funda. Ik laat het hockeyrokje, hoe leuk ik de sport ook vind, nog even in de kast. Ik verheug me er al wel op om over een aantal jaren bij de veterinnen van Eelde aan te schuiven bij de training als dat mag! Nu nog een van de volgende hobby-ik-gluur-op-de-buren-op -Funda stoelen kiezen als spaarproject:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten