woensdag 26 augustus 2015

Hoogvlieger

Vandaag zag ik in de zomer column van het NOS journaal een verhaal over een kerk in New York. Ik ben er nog nooit geweest. Wat een stad. Het lijkt me erg indrukwekkend tussen al die hoge gebouwen te lopen. Zelf ben ik thuis al zeer onder de indruk van ons 4 meter hoge plafond op zolder. Het geeft bij een huis een gevoel dat je lucht krijgt. Als je sommige huizen op Funda ziet begin je je gelijk claustrofobisch te voelen als je die lage plafonds ziet. Ik wil best later in mijn stolpboerderij bukken in de kelder om mijn eigengemaakte jam van de plank te halen, maar een hoge open ruimte in de keuken, daar zeg ik geen nee tegen. Hoe romantisch vinden mensen het in de openlucht naar de sterren te kijken. Ruimte, lucht, groen..als we dit allemaal willen, komen we toch weer terug in de natuur. Voedsel willen veel mensen weer vers van het land. Moestuinen herrijzen, evenals restaurants met verse producten uit de achtertuin. Ja hoor: daar is dus mijn stolpboerderij met geit in de achtertuin, bramenstruiken, appelbomen, wortelen in de grond en achter de dijk de grote open zee... waar ik dan weer het liefst in de kuip zit van een laag bootje waar je gebukt gaat onder de storm, je hoofd stoot tegen het plafond als je wat eten maakt en in het vooronder ligt met je tenen tegen het dak. Het huisje waar een vriendin van mij woonde in Amsterdam met een trap waar je U tegen zegt zo steil,had tevens een laag plafond maar wat was het er gezellig. Ruimte of niet, het gaat erom met wie je het deelt...

zaterdag 18 juli 2015

Less is vol

Funda verslaafd, dat ben ik. Ik zie lege huizen, opgeruimde huizen, maar overvolle huizen zijn er weinig te bekennen. Een enkeling neemt niet de moeite (of kan het niet) om alles voor de foto naar de andere kamer te verplaatsen, om nog een beetje een beeld te scheppen van rust en ruimte.  Niemand maar dan ook niemand wordt warm van een overvolle woonkamer op die uitgerekte foto's die zo heerlijk het ruimtelijk beeld vertekenen.

Vertel me nou eens, waarom, WAAROM stouwen we het lege, ruimtelijke huis vol tot er niets meer bij kan? 70 vierkante meter en het is vol. 255 vierkante meter en het is vol. Voelen we ons geborgen tussen al die spullen? Herinneringen herleven door dat kastje van oma en het schilderijtje wat je samen met je eerste vriendje vond? Ik denk dat meubels de visualisatie zijn van geuren. We blijven graag hangen in het verleden. Net als met een geur zit je even weer in het moment van toen. Een enkeling is zo geordend en rustig in zijn of haar hoofd dat less is more de woning siert. Of zijn dit juist onrustige mensen die alleen hierdoor de rust kunnen waarborgen?

De voorjaarsschoonmaak schijnt een mens goed te doen. Het voorjaar is een gepasseerd station..De zomervakantie is om uit te rusten. In de herfst is uitzoeken van spullen op een regenachtige dag niet handig. Je moet alles toch uitstallen in de tuin. Misschien in de winter zonder sneeuw? Volgend jaar?

dinsdag 14 april 2015

Groundhog day

07.35 uur: vertrek van huis richting werk. Iedere hoek van de straat geeft een indicatie of ik nog op schema ben. Op de eerste weg kruist een lange dunne man met een zonnebril, die hij het hele jaar draagt. De kleding, die er het hele jaar door hetzelfde uitziet, verwijzen naar  bedrijfskleding. Op de eerste hoek is 1 keer in de week een stoepritje nodig, aangezien de vuilniswagen hier dwars op de weg zijn broodnodige werk doet. Verderop staat iedere dag bij de welbekende vogelboom aan uw rechterhand en aan u aan uw linkerzijde een e wachten op de bus. Nee, ze rookt niet. Rechts beginnen de mooie woningen te verschijnen waar binnenkijken alleen in de winter mogelijk is.  De man van de blauwe V70 kruist iedere ochtend mijn pad. In de smalle straten van de plantsoenbuurt doet de gescheiden moeder haar lippen net voor de spiegel rechts aan de muur. De gele brocante kast link van haar is een beauty. Haar ex man komt er al aan om de kinderen van een jaar of 10 op te halen en naar school te brengen. Ondertussen groet ik juf Karin van de kleutergroep van Onno die mij passeert. Bij de brug komt de mevrouw met de blauw gele huurfiets van het station. Ja, we liggen nog steeds op schema. Inmiddels zeggen we lachend goedemorgen tegen elkaar. De bakkerslucht komt mij tegemoet en de woonwinkel vlakbij wisselt iedere maand van etalage met prachtige meubels en vazen. Het huis ernaast met de crèmekleurige buffetkast in een mini kamertje is een slaapplaats voor de kat. Op de hoek staan vriend en vriendin van eind 40 elkaar te zoenen en aan te kijken of ze elkaar net kennen. Knap hoor na anderhalf jaar zoenen op de hoek. De alleenstaande man van begin 70 begroet mij dagelijks met zijn witte poedelige  ho ndje en de alleenstaande jonge man met labrador en helemaal hippe jachtlaarzen voor op het poepgazon van de singels groet na een jaar nog steeds niet. De secretaresse die net wordt afgezet Door haar man en wacht tot ze veilig na t alarm afgezet te hebben binnen is en rijdt dan pas weg. Aankomen op mijn werk een hele dag van wisselende mensen! Morgenochtend weer de vaste kliek....

vrijdag 20 februari 2015

Copper it was, copper it is

Iets meer dan tien jaar geleden was ik in een prachtig kasteel. Het was net of je Anthony Hopkins tegen het lijf zou lopen in the Remains of the day. De keuken was prachtig. Net als in de film hingen overal koperen pannen. Solide materialen worden gelukkig nog steeds erg gewaardeerd, alleen koperen pannen zie je niet zo snel meer in de hedendaagse keuken. Maar de koperen kleur, beetje rose goud zie je nu ontzettend veel in sieraden, vasen, bestek en lampen. Zo kunnen wij meisjes toch los met rose op chique. Net als goud. Goud is goud zeggen we hier in Groningen. Vanmorgen was ik Bij Mo in de winkel in Eelde en daar zag ik mooie koperkleurige kandelaars. We spraken erover dat van mannen altijd eerst iets uit het huis moet verdwijnen voordat er weer iets in mag.  Het is dat ik vorig jaar een mooie lamp van VT wonen heb gewonnen op Facebook maar er zijn nog wel wat items die om te ruilen zijn voor wat rose chique...











zaterdag 14 februari 2015

Locked


Op de universiteit waar mijn vader werkte zag ik voor het eerst de archiefkast. Grijs, zwart, donkergroen waren ze en helemaal gevuld met krantenknipsels en andere papieren. Uit de grijze kwam altijd een pakje appelsap of chocomel als we even mee waren. Op de middelbare school kwam hetzelfde metaal terug in de lockers. Ze waren niet zoals in de high school movies bedoeld om te pimpen en hem een beetje eigen te maken. De sleutel kwijtraken kostte veel geld en je natte jas er in proppen stonk, maar toch was hij een jaar lang van jou. Jaren later zag ik archiefkasten en lockers verschijnen in verschillende kleuren en formaten. Ik heb er een totale zwak voor en zou ze allemaal willen hebben. Een archiefkast in de keuken voor de aardappelen en kruiden,staande lockers op de kinderkamers voor de kleding, in het halletje voor de jassen en een lage voor de schoenen. Mooi metaal is te vinden bij Marc Hooykaas aan de Paulus Potterstraat 48 in Groningen. www.hooykaas.net (foto genomen door Anja Mulder anmulder.blogspot.nl)


woensdag 11 februari 2015

Hoopvol

Jawel, de eerste sneeuwklokjes gezien vandaag! De tijd van ramen en deuren weer wagenwijd openzetten kan ieder moment gaan aanbreken.Warme wind die naar binnen waait, zuurstof!

Als de zon weer flink gaat schijnen zie ik altijd wel ineens overal stof liggen binnen. De gele gloed blijkt ineens een grijze laag te doen oplichten op alles wat je ziet.. Tijd om de handen uit de mouwen te steken, dekbedden buiten te hangen, de waslijnen buiten schoon te maken. Ik weet ik ben een beetje vroeg maar vol goede moed....7 graden, straks 15... ?

Langzaam kunnen de brocante winkels weer spullen op de stoep neerzetten om te bewonderen en het liefst te verkopen. De paaseieren zijn inmiddels gespot bij de supermarkt (niet dat dat nou een maatstaf is in deze tijd want ze beginnen steeds vroeger) dus het kopen ervan samen met tulpen en blauwe druifjes is een goede start. Alleen Ranonkels zijn wel echt de bloemen waar ik op wacht. Dan sta ik vooraan op de markt bij de kraam om een grote bos te halen!

Eerst vrijdag maar tulpen halen met stiekem nog mijn handschoenen aan... 






woensdag 4 februari 2015

Licht in het donker

Wat zijn die Skandinaviers toch goed in een hoop dingen. Ze hoeven nauwelijks hun autoruiten te krabben in de ochtend als het heeft gevroren. Het verkeer ligt niet gelijk plat als het heeft gesneeuwd. Vrouwen hebben een behoorlijke tijd zwangerschapsverlof. Ikea. Lekkere snacks. Spannende series op tv en Linus zou zelfs echt leuk zijn als de nagesynchroniseerde stem van Marvin hier in Nederland niet zo vreselijk zou zijn. Design. Ze kunnen zelfs een huis zonnig en licht laten lijken terwijl het overgrote deel van het jaar het buiten donker is....

Leeg, vol, brocante, modern, allemaal
goed. Wit is natuurlijk the keyword maar het feilloos samenvoegen van meubels, stoffen en vloeren kunnen ze als geen ander. Wat heerlijk dat er dan naast Oldeberkoop ook een vestiging van Rosa Rugosa in de Oosterstraat in Groningen is gekomen. Tevens kun je Bij Mo aan de hoofdstraat in Eelde prachtige   accessoires vinden die goed in te passen zijn in een Skandinavisch interieur. 

Ooit.. een strandhuis... Skandinavisch ...