vrijdag 27 april 2012

Souterrain

Aangezien ik al bijna mijn hele leven in mijn geboortestad woon, heb ik nooit de behoefte gevoeld bij een studentenvereniging te gaan. Een goede vriendin zat er wel bij en zo kwam het dat we op maandag met een klein groepje van haar jaarclub gingen eten. Dit gebeurde iedere keer bij een van ons. Wat erg leuk was waren de etentjes aan de Turfsingel in het souterrain van mijn vriendin. Ze studeerde rechten en de kunstgeschiedenis lonkte. Leuk om te horen dat ze er vorig jaar alsnog opnieuw mee begonnen is. De sfeer van de avonden daar deden me denken aan de televisieserie Bij nader inzien met Porgy Franssen. Ze had veel kunst voor ons doen in die tijd aan de muur. Klassieke cd's met uiteraard ons beider favoriet Pachelbel en dit kwam samen met wijntjes, discussies, onzin en eigenlijk tachtig procent van de maandagen chili con carne met mais en geraspte kaas. Ongelooflijk hoe vaak ik in die tijd met een theelepel heb gegeten. We hadden bijna allemaal niet genoeg bestek en geld ervoor over al helemaal niet.





Prachtige kandelaars had ze op de schoorsteenmantel staan naast de prachtige tekening van Jordens. Een tijd later kreeg ik drie van deze kandelaars van haar. Hierdoor heb ik gemerkt dat wanneer ik ze neerzet en de kaarsen aansteek, weer even terug ben in het souterrain. Precies hetzelfde wat je met geuren en muziek kunt hebben is het met spullen net zo dat je weer in een herinnering stapt. Zo leuk! Goede 30 april voor ieder met zon!

vrijdag 20 april 2012

Het moet!!

Iedere week fiets ik zes keer door de Stoeldraaierstraat. In 2004 was er een woonwinkel gekomen op de hoek van de Kromme Elleboog. Op een gegeven moment zag ik daar een kast in de etalage staan.."ja hoor, dat is m!" Deze zin pas ik toe op alle 400 spullen die ik graag in ons huis zou willen maar dit dressoir moest er natuurlijk komen. Een week later ben ik in de pauze van het werk gelijk naar deze winkel gefietst en mijn aankoop gedaan! Yes! Hij zou een aantal dagen later bezorgd worden. Dit duurt altijd te lang.. maar t werd vanzelf vrijdag. De bel ging, de kast stond onder aan de trap in het portiek. Tja en nu? Ik was alleen thuis ( dit wist ik vantevoren maar wat moet moet, toch??).

De mannen van het bezorgbedrijf keken me schaapachtig aan en ik vroeg of ze me wilden helpen de kast naar boven te tillen. Dit was geen probleem geweest alleen de draai in het halletje gaf de bottleneck... Maar hoe creatief zijn de mensen van bezorgbedrijven: ze hadden verderop glazenwassers gezien en liepen naar ze toe om te vragen of we een ladder mochten lenen. Dit was eveneens geen probleem! Goh wat flexibel en soepel allemaal! Dus: ladder voor 't raam, deken op de ladder en trekken en duwen maar! Joehoe! En daar stond de kast vijf jaren lang in de woonkamer. Na de ladderactie nog eens te hebben uitgevoerd in 2009 ( laat mij maar, ik weet wel hoe dit moet)staat de kast in ons nieuwe huis nog steeds te pronken! En hij heeft nog maar 1 keer een halve dag op een andere plek gestaan! Dat kun je van veel meubels hier in huis niet zeggen maar daar meer over in de toekomst op mijn andere blog: schuiven in huis! Fijne dag allemaal!

vrijdag 13 april 2012

new kid in town

Naast duizenden vrouwen, mannen en kinderen die gek zijn op brocante meld ik mij hier als nieuwkomer. Als nieuwkomer in de blogwereld want mijn liefde voor brocante bestaat al jaren. Iedere dag in de woonbladen en op marktplaats op zoek naar de mooiste spulletjes..speuren naar blogs..Niks nieuws dus voor de brocante liefhebber, dit doen jullie allemaal ook. Wat heb ik dan nog te melden? Ik wil iedere week een foto plaatsen van iets wat ik mooi vind met het verhaal erachter. Wat is daar nieuw aan? Niks! Gewoon genieten!



In 1993 ging ik altijd met twee vriendinnen en een vriend van school iedere maand naar de riks bioscoop. Deze zat destijds nog in de Passage van de Oosterstraat in Groningen. Voor niet minder dan 2,50 gulden een film zien. Maanden hebben we dit gedaan. Na die tijd liepen we nog wat door de stad. Daar heb ik deze emaille theepot gezien in een winkel. Voor mij was deze best prijzig dus heb t laten zitten. Een jaar later op mijn verjaardag kreeg ik ineens deze theepot van die drie vrienden! Inmiddels ben ik binnen Groningen regelmatig verhuisd maar in iedere studentenkamer en daarna in mijn huis heeft dit blauwe prachtstuk altijd een prominent plekje. En nog steeds in gebruik! Helaas zijn we elkaar allemaal uit het oog verloren maar mochten jullie dit lezen: ik ben jullie zeer dankbaar voor dit kado!!