schapen

Hoe komt het dat we in de vakantie naar een speeltuin gaan en dat heel veel mensen op hetzelfde idee zijn gekomen en tevens op dezelfde tijd arriveren bij het parkeerterrein? Als jong meisje vond ik dit altijd al zeer wonderlijk. Zoals ik al eens eerder in een van mijn blogverhalen heb geschreven ben ik een fanatieke Funda bezoekster. Door de jaren heen krijg je hier steeds meer kijk op dingen. Ik hoef nu maar een blik te werpen en zie aan een foto hoe ongeveer de rest van de woning ingericht zal zijn. Maar hoeveel inrichtingen op elkaar lijken is toch zeer verbazingwekkend. Overal komt dezelfde Stokke tevoorschijn  (hebben wij ook) en die oude witte winkelkast komt om iedere hoek van de woonkamer tevoorschijn. Nou moet ik zeggen dat ik het hier over inrichtingen van huizen heb die me aanspreken. Hetzelfde merk ik bij de woonbladen en dan vooral de brocante oplagen. Ik kijk de woonkamer in en ik zie overal de klepbank bij de tafel (hebben wij ook) en over ieder Lacache fornuis prijkt een wildkroon met koperen pannen eraan. Een gietijzeren vergiet op het aanrecht en in de le creuset pan op het vuur staat het suddervlees te garen.

Zou het zo zijn dat ik bepaalde meubels en accessoires opzoek en ze daarom zoveel zie? Als ik mijn haar wil afknippen kijk ik naar alle korte kapsels in de stad. Wanneer ik een vriendje had met een witte golf zag ik ze overal rijden. Toen ik zwanger was zag ik ineens overal dikke buiken.  Op de brocante markt in Makkinga afgelopen week leek het of werkelijk iedereen die emaille broodbakken wilde! Ik denk toch dat het op deze manier werkt: wie zoekt zal vinden!

Maar stiekem zijn we misschien toch een stelletje schapen bij elkaar en willen we uiteindelijk allemaal hetzelfde. Ook al hebben velen van ons brocante liefhebbers dezelfde inrichting: we willen ons er heerlijk voelen en daar gaat het om! Straks maar lekker met al die andere toeristen naar de hangende keukens van Appingedam!